汉语词典
门风的意思-门风的拼音
词:
门风
拼音:
[mén fēng]
解释:
指一家或一族世代相传的道德准则和处世方法:败坏~。
下面的词怎么就没人查
- 行走如风
- 绾合
- 苹苹
- 犂平
- 悬旌万里
- 汗淋淋
- 济涉
- 厘盐
- 世事沧桑
- 情习
- 拨船
- 通都大邑
- 姬系
- 抗药性
- 以不济可
- 让走
- 坏址
- 惩前毖后
- 出则谦谦以自悔
- 成然
- 瘦病
- 失之轻率
- 拉赫穆
- 策进
- 潆洄
- 互联网加
- 沙禽
- 京瓶
- 不妨事
- 短世
- 履年
- 相司
- 路中
- 龙井寺
- 忌疾
- 大书
- 引领风骚
- 鬼门
- 货畚
- 可敬
- 不留余地
- 四战之地
- 祖世
- 钩挽
- 表演赛
- 积愫
- 韬鳞
- 经纬
- 纤柳
- 各种
- 洞谙
- 粉笔
- 焚膏
- 啼天哭地
- 落阱下石
- 牛头不对马面
- 盘根究底
- 大建
- 西夜国
- 乐天知命
- 躲匿
- 旁魄
- 朝达
- 觳觫车
- 鹯芋
- 块聚
- 青箱传学
- 北宋
- 设放
- 掾史
- 游牧民族
- 背约
- 曜兵
- 征购
- 泥中刺
- 浅子
- 不乳
- 青鸟使
- 事目
- 房荐
- 爱国统一战线
- 普度群生
- 研读
- 父严子孝
- 夕日欲颓
- 外路人
- 三年丧
- 市之濑
- 廉袴
- 包缠
- 远距
- 吴体
- 于是虖
- 乱悖
- 深堑
- 旧识
- 层峦
- 折椅
- 兀鹫