汉语词典
谈空的意思-谈空的拼音
词:
谈空
拼音:
[tán kōng]
解释:
1.清谈。指魏晋时期崇尚老庄,空谈玄理的一种风气。
下面的词怎么就没人查
- 莫过于
- 靠背
- 精浇
- 书户
- 探头
- 铜盏
- 星期
- 伏踬
- 旃帛
- 小学而大遗
- 云梢
- 通演
- 榷茗
- 耿光
- 寻头讨脑
- 衍注
- 聊以慰籍
- 奎宁
- 旅魂
- 德化岩画
- 暴敌
- 兴词构讼
- 权现
- 市无二价
- 埋汰
- 竹垆
- 复阳
- 建历
- 相家
- 盘郢
- 松粉
- 颛顼之虚
- 黑乌乌
- 怒从心上起,恶向胆边生
- 深明大义
- 天域社区
- 承筐
- 诸毛
- 炸了庙
- 诬辱
- 滴血
- 中阁
- 南舣北驾
- 败乱
- 曾飙
- 刍说
- 环渎
- 巴戟
- 行猎
- 午后
- 记忆银行
- 穆卜
- 纠正
- 除虫威
- 虫流
- 春风野火
- 徒负
- 迁黜
- 以义灭身
- 导缆器
- 忤奴
- 悦媚
- 脚茧
- 微循环
- 屋诛
- 星罗散手
- 硐长
- 芋魁饭豆
- 水流花落
- 采阴补阳
- 掉舌鼓唇
- 勤济
- 藩臬
- 遗化
- 包巾
- 非族
- 梨板
- 天规
- 行山
- 大小学士
- 彩蒨
- 坚强
- 同求
- 入口无味
- 跳猫子
- 起戎
- 渗合
- 拟态
- 隐逃
- 识穿
- 挨剋
- 惯例
- 脱营
- 白蒿
- 夏革
- 气缓
- 生态长凳
- 九宫八风
- 五洋杂货